ถ้าเราอยากรู้เรื่องนกกระจอก เราสามารถหาอ่านได้โดยง่าย
แต่ครั้งนี้ อยากเล่าเรื่องนกกระจอกที่พบเจอกันทุกวันที่บ้าน
นกกระจอกเป็นสัตว์ปีกที่น่ารัก เชื่อง นิสัยดี เผื่อแผ่ และเจียมตัว
ทุกครั้งที่โปรยอาหารให้ มันจะส่งเสียงร้องเรียก นำทางนกตัวอื่น ๆ และชนิดอื่นมาหาเรา
พวกมันกินอยู่รอบนอก
พวกมันกินอยู่รอบนอก
นกเขาชวาอยู่ใกล้ตัวที่สุด แบบ'นกรู้'ว่ารัก
นกเขาหลวงที่มีน้อยกว่าแซมอยู่ในหมู่นกแต่ไม่เข้าใกล้จนเกินไป
นกเขาหลวงหรือเขาใหญ่เป็นนกขึ้รังแก มันมักทำร้ายนกเขาชวา แต่ไม่ทำร้ายนกกระจอก
ส่วนนกเขาชวารังแกพวกเดียวกันบ่อย ๆ
พอนกชนิดอื่นกินเสร็จแล้ว นกกระจอกถึงจะเข้าใกล้และกินอาหารอย่างจริงจัง
เจดีเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่า นกกระจอกจะไม่กินเปลือกเมล็ดข้าวฟ่าง
จึงเป็นพวกเก็บกวาด แต่ทิ้งเปลือกไว้
เจดีเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นว่า นกกระจอกจะไม่กินเปลือกเมล็ดข้าวฟ่าง
จึงเป็นพวกเก็บกวาด แต่ทิ้งเปลือกไว้
ตัวเป็นแม่จิกเมล็ดข้าวฟ่างป้อนลูก
ลูกนกแรกบินตัวสั่นตลอดเวลา กระพือปีกสะเงาะสะแงะ ตามติดแม่
น่ารักจนไม่อาจเข้าบ้านไปหยิบกล้องมาถ่ายภาพเก็บไว้
การขยับเขยื้อนอาจทำให้ช่วงเวลานั้นหายไป
จึงเลือกที่จะเก็บภาพผ่านเลนส์ตา
เก็บไว้ในความทรงจำ
เวลาออกมาแล้วไม่เห็น จะร้องเรียกสแปร์โรวส์ ๆ ๆ
แป๊บเดียวก็มากันเต็ม อิ่มหนำก็กินน้ำในจานดินเผาที่รองไว้ให้
กระโดดไป ๆ มา ๆ เหมือนเล่น แล้วก็ลงเล่นน้ำ กลิ้งไปกลิ้งมา
ตัวที่มีคู่ก็ดูแลให้อาบน้ำอาบท่าอย่างในภาพ
แต่ตัวเองไม่ยักอาบ
แสนน่ารัก ตัวที่แช่อยู่ในอ่างก็อาบน้ำช้า ไม่ยอมขึ้นจากน้ำ
ตัวอื่น ๆ หาที่เหมาะ ๆ ฝังตัว อาบแดด
ตัวอื่น ๆ หาที่เหมาะ ๆ ฝังตัว อาบแดด
เป็นบางวันที่พบเจอพวกมันทำหลุมกรวดลงนอนฝังตัวอย่างสบาย
เหมือนคนฝังตัวในหลุมทรายริมชายทะเล
เรียงรายกันเป็นทิวแถว
อยู่กันเป็นหมู่เป็นพวก ไม่ทำร้ายกันเลย
เห็นมีที่ทะเลาะกันสู้กันบ้าง แต่เหมือนเล่นสู้กันมากกว่า
บางตัวขุดหลุมลึก แล้วลงนอน ขยับอยู่นั่นให้อยู่ในท่าที่สบายที่สุด
บางตัวขุดหลุมตื้น ทำความสะอาดตัวเหมือนแต่งตัว
แต่งอยู่นั่นกว่าจะเสร็จ
บางคู่ชวนกันเดินเที่ยว สำรวจสถานที่ กระโดดตามกันต๊อก ๆ
ใช้คำว่า "กระโดด" ไม่ใช่เดิน เพราะนกกระจอกไม่ก้าวขา
มันเคลื่อนไหวด้วยการกระโดดด้วยขาสองขาพร้อมกัน
มันเป็นนกอยากรู้อยากเห็น ซน รื้อมะพร้าวสับที่ใช้คลุมกระถางทุกวัน
นกที่มีคู่ขุดหลุมนอนเบียดกัน
ตัวที่ไม่มีคู่ก็มอง
ยืนมอง นั่งมองยังไม่พอ นอนมองอีกด้วย
เป็นสุขเมื่อเห็นว่านกในสวนสุขสบาย สวนของเราเป็นสวรรค์ของนก
สวรรค์ของนกคือสวรรค์ของเรา
ครั้งหนึ่งพูดออกไปไม่ได้คิด
"เจดี นี่ทำบุญแบบโฮมดิลิเวอรี่เลยนะ ทำได้ทุกวัน ทำตอนไหนก็ได้"
เจดีหัวเราะก้าก คนพูดไม่รู้หรอกว่าตลก
เรารู้สึกว่า สวนของเราเป็นเหมือนเรสตัวรองต์ รีสอร์ท แอนด์ สปา ของพวกนก
ความทรงจำจากสวีเดน
คราวที่เห็นนก รวมทั้งเหยี่ยว กินอาหารจากมือสุภาพสตรีที่รักในสวนบ้านเธอ
ที่นั่นนกใกล้ชิดกับคนเพราะพวกมันไม่ถูกทำร้าย ไม่ถูกยิง ไม่ถูกขว้างปา ไม่ถูกไล่ ไม่ถูกจับไปกิน
และยังได้อาหาร
และยังได้อาหาร
นกกับคนจึงอยู่ร่วมกันอย่างปกติสุข
นกกินแล้วทำเลอะเทอะบ้าง เพียงใช้น้ำจากสายยางฉีดตอนรดน้ำต้นไม้ก็สะอาดแล้ว
มันกินแต่ธัญพืช ไม่เหมือนคน
นกกระจอกที่บ้านรู้ว่าพวกมันคือสแปร์โรวส์
คนใช้ชื่อมันเหยียดหยามคนด้วยกัน ไม่รู้ว่ามีที่มาอย่างไร
สัตว์ที่มนุษย์ใช้เป็นคำด่าว่าคนอื่นล้วนเป็นสัตว์ที่ฉันรัก
เริ่มที่หมา เห็นแม่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ถึงวันนี้หลายรุ่นแล้ว รักหมามาก
เป็นความรักที่มีที่มาและสาเหตุหลายประการ
เป็นความรักที่มีที่มาและสาเหตุหลายประการ
ทุกครั้งที่ออกต่างจังหวัด นั่งในรถชะเง้อชะแง้มองหาควาย
สัตว์ตัวใหญ่ แข็งแรงบึกบึน สง่า เงียบขรึม ทำงานหนัก
เห็นทีไรดีใจทุกที เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็น
เวลานี้ได้เห็นนกกระจอกทุกวันอย่างใกล้ชิด น่ารักจริง ๆ และรักเข้าให้แล้ว
จะไม่ใช้ชื่อสัตว์เหล่านี้ด่าว่าใครเลย ด่าไปก็เหมือนยกย่อง
"พวกเราน่ารักนะค้า"
*
