ซีซาร์สลัด ภาพนี้ลงให้ได้อารมณ์รับประทาน ณ กมลถ่ายรูปไว้นานแล้วค่ะ |
เมื่อเป็นอย่างนั้น เราจึงต้องทำทานเอง
จำได้ว่าโทร.หาแม่บ่อยแค่ไหน
โทร.ขอสูตรอาหารของบ้านเรา
บางสูตรก็ขอแล้วขออีกเพราะทำออกมาแล้วไม่เหมือน
เป็นไปได้ว่าขาดรสมือแม่
ตอนนี้อยากทานอะไรก็ได้ทาน ทำไม่เป็นก็ได้ทานอยู่ดี
(ทานในที่นี้เป็นภาษาพูด มาจากคำว่ารับประทาน คำที่พ่อแม่ปู่ย่าตายายใช้พูดด้วยตั้งแต่ยังพูดไม่เป็น)
ได้ทานเพราะมีคนทำให้ ไม่มีใครทำให้ก็หาที่อร่อยๆไปรับประทาน
แต่ก็มีอาหารบางอย่างที่เครื่องเยอะ แล้วก็ไม่ทำสุก
ต้องเลือกมือคนทำ
ต้องเลือกมือคนทำ
เพราะต้องใช้มือปอก หั่น ซอย
อาหารที่อยากทานมากวันอาทิตย์ก่อนคือ...
ขนมจีนซาวน้ำ
จัสมินเอากุ้งแห้งที่ใส่น้ำสุกเข้าไมโครเวฟแป๊บนึง เทน้ำทิ้ง
ใส่ครกตำจนฟูใส่ถ้วยไว้พูน
ใส่ครกตำจนฟูใส่ถ้วยไว้พูน
หั่นสับปะรดฉ่ำน้ำเป็นชิ้นเล็กๆ
ซอยกระเทียมสดเป็นชิ้นบางๆ
ซอยขิงเป็นเส้นเล็กๆ
หันมะนาวเตรียมไว้สามลูก
น้ำตาลทรายใส่ถ้วยไว้
หั่นพริกขี้หนูอวบอิ่มเพิ่งเด็ดจากต้นที่รวมหัวกับลุงจูคนสวนปลูกไว้
เตรียมขนมจีนจัดวางบนจาน
เอากระทิตั้งไฟ ใส่เกลือนิดหน่อย
ปกติต้องใส่ลูกชิ้นปลาชั้นดี เมื่อไม่มีเลยไม่ใส่
ทีนี้ก็เรียงขนมจีนลงบนจาน
ตักสับปะรดวางลงไปเยอะแยะ
โรยกระเทียมสด พริกขี้หนูหั่น
วางขิง โรยกุ้งแห้งฟู
โรยน้ำตาล
บีบมะนาว
ใส่น้ำปลา
ราดกระทิที่ไม่มัน
เวลาจะทานก็คลุก
ก่อนเตรียมเครื่องขนมจีนซาวน้ำ ก็หุงข้าวมันไว้ทานกับส้มตำไทยทำเอง
ข้าวมันที่ว่านี้ แม่เคยทำให้ทานกับส้มตำ แกงเขียวหวาน
แล้วก็เนื้อเค็มฉีกฝอยโรยหอมแดงเจียวจนกรอบ
แต่ครั้งนี้ไม่ได้ทำเนื้อเค็มฝอยค่ะ
ทำน่องไก่ทอดแทน
ทำน่องไก่ทอดแทน
ข้าวมันหุงกับหางกระทิ ใส่เกลือนิดหน่อย
ใส่ในโถกระเบื้องเข้าไมโครเวฟ ไฟต่ำ สามสิบนาที
หันมาทอดไก่
ตำส้มตำไทย
ทานสองคนกับเจดี
ส้มตำไทย ทำเองกับมือ |
ภาพถ่ายง่ายๆไม่ได้จัดอะไรนะคะ
ถ่ายไม่ครบด้วย น่าทาน หิวเต็มที
ลงให้ได้อารมณ์คิดถึงอาหารบ้าน
ลงให้ได้อารมณ์คิดถึงอาหารบ้าน
สำหรับคนไกล
คนที่ชอบทานขนมจีนซาวน้ำ
และ
แจน
^ ^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น