Time เวลา

 เวลา
นามธรรมที่มองไม่เห็น
เช่นเดียวกับมิตรภาพ ความรัก ความสุข
และสิ่งตรงกันข้าม
กระนั้น...เรารู้ว่า...มีอยู่


เวลาไม่เคยวางบางสิ่งไว้ให้เรา
แต่เราสามารถวางบางอย่างไว้ในเวลา
เวลาได้แต่เดินหน้า ไม่สนใจใคร่รู้
ผ่านแล้ว ผ่านเลย
ไม่เหมือนเรา


หนังสือเรียงรายอยู่ในจักรวาล
คณานับผู้เขียน จากไปเนิ่นนาน
แต่หนังสือ ยังคงดำรงอยู่ในกาล


เราไม่อาจหยิบฉวยจากเวลา คนหนึ่งบอก
อีกคนนั่งลง หยิบกระดาษปากกา
หยิบฉวยจากตนเอง เขียนลงบนกระดาษ
วางตัวหนังสือ
ไว้ในเวลา

*****

Time is an abstract.

Like friendship, love, happiness including  the opposites.

Still we know the existence of them all.

Time never lays down anything for us

But can we put something into time.

Time moves on without curiosity

but not us.

Books lines in the universe of books

Immense numbers of authors were gone

Some of their works stay.

Can we snatch something from time? One asks.

Another sits down with pen in hand,

Takes away from self.

Writes words on the blank papers

places his words into time.

*****