มิราของฉัน My Mira

มิราของฉัน

บานเย็น Marvel of Peru (Mirabilis Jalapa)

ผู้หญิงถูกเปรียบเปรยเป็นดอกไม้ แต่ดอกไม้แต่ละชนิดเหมาะสมกับดิน แสงเงาต่างกัน ต้องการน้ำไม่เท่ากัน จะเหมือนกันได้อย่างไรในเมื่อต่างให้ดอก ให้สี ให้กลิ่นที่แตกต่าง 
ดอกไม้บางชนิดยังเกิดมาเพื่อกินแมลงโดยไม่เลือกที่รักมักที่ชังทั้งแมลงดีแมลงเลว

คงเพราะธรรมชาติไม่ตัดสิน ไม่มีดีเลว มีเพียงสัจธรรม

สัปดาห์ที่ผ่านไป ริจัดสวนครั้งใหญ่หลังน้ำท่วม เลือกกลุ่มสีที่กลมกลืนและสนับสนุนกันมาไว้ด้วยกัน

“บานเย็น”ชมพูฉุดฉาดออกดอกทุกวัน คลี่บานให้กลิ่นหอมยามเย็น 

ในวัยเยาว์เห็นท่านผู้ใหญ่นำมาเสียบก้านมะพร้าวเหมือนร้อยมะลิ ปักแจกันบูชาพระ 
บางทีก็สลับสีชมพูดสดกับเหลืองสว่างและสีขาว 

บานเย็นหอมหวานทุกเย็นย่ำ เตือนให้นึกถึงภาพและกลิ่นเก่าก่อน 

พุ่มบานเย็นถูกนำไปเกาะกลุ่มอยู่ใต้ต้น”เฟื่องฟ้าดอกแดง”ที่คุณยายเรียกว่า”ดอกตรุษจีน” บานเต็มต้นช่วงตรุษจีน

สีจัดจ้านอ่อนโยนลงด้วยช่อดอกสีชมพูอ่อนของดอกความสุขที่คนสวนเรียกว่าดอก”แฮ้ปปี้เนส” 

แซม”บอน”ใบเขียวลายชมพูสลับขาว 

เพิ่มความสุขุมลุ่มลึกด้วยต้น”ผีเสื้อ”ใบบางคล้ายโคลเวอร์สีม่วงเข้มที่มีลายสีชมพูอมม่วงเท่ๆอยู่บริเวณเส้นใบ 
ดอกอ่อนช้อยผลิบานม่วงอ่อนเกือบขาวอยู่บนก้านสีเขียวเกือบขาว บอบบางเช่นเดียวกับก้านใบ 
สะอาดตาดีแท้ อ่อนโยนกับหัวใจ 

ต้นผีเสื้อหลบอยู่ข้างไม้เลื้อย”หัวใจสีม่วง” ที่ใบม่วงของมันมีสีน้ำเงินมากกว่า ให้ดอกกระจิ๊ดเหมือนเอาผ้านิ่มสีม่วงอ่อนๆมาจีบให้เป็นดอก

กลุ่มนี้เป็นกลุ่มชมพู แดง ม่วง เชื่อมโยงกันด้วยเขียวใบไม้

แม่เคยบอกว่าได้ต้นไม้มาอย่าเพิ่งลงดิน 
ให้นำกระถางต้นไม้ไปตั้งไว้ในที่ต่างๆแล้วดูว่ามันเหมาะสมกับที่นั้นหรือไม่ 

เมื่อต้นไม้ดูสดชื่นสมบูรณ์ ถ้าอยากลงดินก็ให้ปลูกตรงนั้นเลย 

บานเย็นอยู่กลางแดดเปรี้ยงมานาน กระถางก็ตั้งอยู่บนคอนกรีตใกล้ทางเข้าตัวบ้าน 

ชื่นใจได้กลิ่นหอมเวลาเดินเข้าออกบ้านในยามเย็นยามค่ำ

เมื่อถูกย้ายไปในที่มีร่มเงาอยู่บ้าง แสงแดดเปรี้ยงที่เข้าใจว่าทรมานบานเย็น ก็ลดลง 
บานเย็นทรุดโทรมเพียงข้ามวัน 

เฝ้ามองอยู่อีกวันด้วยยึดโทนสีเป็นหลัก บานเย็นต้นงามก็โทรมลงอย่างเหลือเชื่อ 

ต้องนำกลับมาไว้ที่เดิม ที่ ๆ มีแดดเปรี้ยงทั้งวัน

สรุปได้ว่าโทนสีไม่ทำงานกับธรรมชาติของต้นไม้ 
แสงแดดร้อนแสบผิวคนในวินาที แทนที่บานเย็นจะทนทุกข์ กลับเริงร่า 
ธรรมชาติของมันชอบอย่างนั้น 

ธรรมชาติของบานเย็นคล้ายธรรมชาติของผู้หญิงอย่างบานเย็น

สรุปได้อีกว่า... 
สิ่งสำคัญที่สุดคือแผ่นดินที่บานเย็นอยู่  
ไม่ใช่การรวมกลุ่มของสี ไม่ว่าจะเป็นสีอะไรก็ตาม

 

*

^^

ประวัติสั้นๆ

บานเย็นมีชื่อภาษาละตินว่า มิราบิลิส จาลาพา (Mirabilis jalapa) หรือ มหัศจรรย์แห่งเปรู (Marvel of Peru) เพราะถิ่นกำเนิดอยู่ที่เทือกเขาแอนดิสในเปรู หรือดอกสี่โมง ตามเวลาที่คลี่บาน 

ในประเทศจีน เรียกบานเย็นว่า "ดอกสายฝน" (Shower Flower) หรือ "ดอกหุงข้าว" (Rice Boiling Flower) เพราะบานตอนหุงข้าวเย็นพอดี ฮ่องกง เรียกว่า "มะลิม่วง" (Purple Jasmine)

ข้อมูลเพิ่มเติมจากวิกิพีเดีย ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้