ที่ของแพน เพื่อนมีหาง / My black and white friend

แพนเป็นหมาในบ้าน เกิดในบ้าน

ในช่วงเวลาสิบปี 

ถ้าเราต้องการเป็นทั้งพ่อแม่ พี่น้องและลูกหลานของชีวิตใดชีวิตหนึ่งแล้วละก็

เลี้ยงหมาสักตัว

เจ็ดปีหมาเท่ากับหนึ่งปีคน

ปีแรกเราเลี้ยงทารกหมาจนมันอายุเจ็ดขวบ

โตเร็วดีแท้

ผ่านปีที่สองจากหมาน้อยกลายเป็นหมาวัยรุ่นอายุสิบสี่

เริ่มแอบหนีไปเที่ยวข้างนอกทุกทีที่มีโอกาส

ปีที่สามเป็นหนุ่มสาวเต็มตัว อายุยี่สิบเอ็ด

หมาหนุ่มเริ่มหายตัวไปเฝ้าหมาสาว
ไม่ฟังเจ้าของชั่วคราว

ปีที่สี่อายุยี่สิบแปด ปีที่ห้าอายุสามสิบห้า ปีที่หกสี่สิบสอง

ปีที่เจ็ดสี่สิบเก้า

เป็นหมาวัยกลางหมา

รุ่นลุงป้าของคน

เมื่อเลี้ยงมาได้สิบปีก็อายุเจ็ดสิบ เป็นยายย่าตาปู่

แต่ถึงอย่างไรหมาก็ยังเป็นน้องหมาเพื่อนหมาของเราเสมอ

เพราะสมองของมันเจริญเต็มที่เท่าเด็กห้าขวบ

 มันจึงเป็นเด็กจวบจนวาระสุดท้าย

ต้องการมีเราอยู่ใกล้ ๆ จนถึงวันนั้น

วันที่มันต้องจากเราไป

*

ที่ของแพน

*

 

บ้านเรามีคนเอาหมาไปปล่อยกันเยอะ

กรุงเทพเต็มไปด้วยหมาจรจัด

บ่งบอกว่าคนส่วนหนึ่งไม่รับผิดชอบ

บางคนมีปัญญาซื้อ แต่ไม่มีปัญญาเลี้ยง
เอามาเลี้ยง พออยากเลิกเลี้ยงก็เอาไปทิ้ง

หมาที่ถูกทอดทิ้งต้องเผชิญชะตากรรมโหดร้ายแสนรันทด

ถ้าได้รับความเมตตา ความรัก มันก็น่ารัก ซื่อสัตย์ เป็นเพื่อนที่ดีได้ไปจนวันตาย

เพื่อนคนหนึ่งเล่าว่า

ชายเจ้าของหมาคนหนึ่งทำร้ายหมาของเขาทุกวัน

แต่ทุกครั้งที่เขากลับมาบ้าน มันก็กระดิกหางวิ่งเข้าไปต้อนรับ

ความรักความซื่อสัตย์ของหมาไม่มีข้อแม้และเงื่อนไขต่อคนที่หยิบยื่นอาหารให้

ใครที่รักหมาและมีความรับผิดชอบไปรับหมามาเลี้ยงได้นะคะ

 มีทั้งพันธุ์ไทย พันธุ์เทศ พันธุ์ทาง

ส่วนใหญ่เป็นหมามีคนเลี้ยงมาก่อน 

หมาก็ต้องการบ้านที่มีความรักไม่ผิดคน

 แรกเริ่ม เราอาจคิดว่าจะเป็นฝ่ายให้ความรักความอบอุ่นมัน

แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็จะรู้เองว่า

มันก็ให้ความรักความอบอุ่นเราเหมือนกัน

*

บรี / Brie

Brie Jan brought from Australia

เป็นคนชอบเนยแข็ง

แต่ไม่ได้ทานเนยแข็งทุกชนิด

บรีนี่เป็นเนยแข็งชนิดนิ่มที่ต้องตัดมาวางทิ้งไว้ในอุณหภูมิห้องสักพัก

เพื่อให้มัน"หายใจ"

มันจะอ่อนลง

เมื่อเข้าปากจะเหมือนครีมข้น ๆ เค็ม ๆ มัน ๆ หอม ๆ

บรีทำจากนมวัวบางเบาไม่เข้มข้น

บางคนเอาไปเข้าเตาอบก่อนรับประทาน

แต่แค่ความร้อนในปากก็เพียงพอที่จะทำให้บรีละลาย

บางคนทานบรีกับแยมผลไม้ บางคนโรยถั่วป่น

บางคนทานกับขนมปังปิ้ง

ส่วนฉันทานเปล่า ๆ

ครั้งแรกทานที่สวีเดน

สุภาพสตรีผู้แนะนำให้ทานท่านตัดเปลือกห่อหุ้มออกหมด

ส่งให้เฉพาะเนื้อสีเหลืองที่แสนเอร็ดอร่อย

ใครบางคนบอกว่า "นั่นคือความรัก" เพราะเปลือกบรีรับประทานได้

ต่อมา ก็เสาะหาบรีทำในสวิส ฝรั่งเศสหรือเดนมาร์คมารับประทาน

โดยไม่ทานเปลือก

คราวนี้ แจนและเจสัน หอบของฝากหลายอย่างจากควีนส์แลนด์

รวมทั้งบรีด้วย

ตอนเจดีทานคำแรก ก็กระโดดขึ้นกระโดดลง

เธอว่ากลิ่นมันแรง ทั้งที่เป็นคนชอบบรี

ส่วนฉันชอบมันมาก เลยถ่ายรูปไว้เตือนแจนกับเจสันว่า

อย่าลืมนะแบรนด์นี้

*

คนมีฝีมือ / The Master

เรามักเรียกคนมีฝีมือว่าคนเก่ง

จนลืมไปว่า คนเก่งคือคนมีฝีมือ

คนมีฝีมือถึงอย่างไรก็มีฝีมือ

ไม่ว่าใครจะบอกว่างานไม่ดี ฝีมือไม่ถึง

คนมีฝีมือก็ยังคงเป็นคนเก่ง

ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบเขา

ก็ไม่อาจลดทอนหรือลบล้างฝีมือของเขาได้

ผ่านชีวิตมีประสบการณ์ ยิ่งเห็นโอกาสของคนมีฝีมือถูกบั่นทอน

บางคราวถึงกับเหยียบย่ำให้ต่ำลง

และบ่อยครั้งเปรียบเสมือนปีนขึ้นไปเพื่อทำให้ตนสูงขึ้น

คนมีฝีมือหลาย ๆ คนล่าถอยไปทำอย่างอื่นเพราะไม่อยากต่อกร

เขาจึงถูกกลืนหายไปในคลื่นแห่งเวลา

บางคนยืนหยัด ไม่วางมือ ไม่ยอมแพ้

บางคนใช้เวลาไม่นานก็เห็นผลอย่างชากัล

บางคนใช้เวลานาน

บางคนนานมาก

บางคนตายไปจึงกลายเป็นบุคคลของโลกอย่างวินเซนต์ แวน โก๊ะห์

ทฤษฎีสู่ความสำเร็จที่ตนปรารถนาคือทำงานต่อไป

ไม่วางมือ มุ่งมั่นและยืนหยัด

พิสูจน์ด้วยผลงาน

ได้พบได้คุยกับเพื่อนสองคนที่เป็นคนมีฝีมือ

ต้องพบเจออุปสรรคยิบย่อยจากเรื่องน่ารำคาญจนถึงขั้นบ่อนทำลายจากเพื่อนร่วมงาน

ส่งผลต่ออารมณ์ความรู้สึกเพราะต้องทำงานร่วมกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวัน

อาจคิดล้างมือแล้วเดินจากไป

แต่ถึงวันนี้ผลงานของเธอได้พิสูจน์ตัวตนของมันและตัวตนของเธอแล้วโดยไม่ต้องแจกแจง

อีกคนเจอระบบเสียงข้างมาก น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ

แต่เธอยังคงยืนหยัดอยู่ในโพรเจ็คท์ที่เธอเป็นผู้ก่อเกิด ที่เคยเป็นลูกน้อยของเธอ

เชื่อว่าวันหนึ่ง บทพิสูจน์จะมาถึงด้วยผลงานที่เธอตั้งใจทำอย่างจริงจังด้วยความรัก

เขียนเพราะอยากบอกคนมีฝีมือที่อาจพบเจออุปสรรคที่เกิดจากคน

อยากให้กำลังใจ อยากบอกว่าอย่าวางมือ ทำต่อไป 

ผลงานจะแสดงตัวของมันออกมาอย่างโจ่งแจ้งด้วยความชื่นชอบของผู้เสพย์

ไม่ว่าจะเป็นอาหาร สินค้า หรืองานศิลปะ
 ถึงเวลานั้นคนที่เชื่อมั่นในฝืมือจะภาคภูมิใจ
และคนที่กีดกันก็จะพ่ายไปเอง

บางครั้ง อุปสรรคไม่ได้มาจากคนนอกเท่านั้น

แต่เป็นคนในใกล้ชิด

เหมือนเช่นวินเซนต์ แวน โก๊ะห์ มีปัญหากับพ่อที่เป็นผู้เชี่ยวชาญค้าขายงานศิลปะ

ที่ไม่สนับสนุนแต่ยังขัดขวางถึงกับขุ่นเคืองและโกรธแค้น

แต่เขาก็ยังทำสิ่งที่เขารักต่อไป

วันนี้พวกเราจำชื่อและนามสกุลเขาได้ ก็เพราะโลกรักงานของเขา

วันวานเนิ่นนานก่อนเก่า เขาอาจไม่ใช่ผู้เป็นที่รักของโลก

แต่วันนี้ โลกรักเขาเพราะผลงานของเขามันฟ้อง
ป่าวร้องว่าผู้สร้างงานชิ้นนี้ สร้างมันขึ้นมาด้วยหัวใจ

สิ่งที่ทำด้วยความรัก ผ่านความคิด ผ่านสองมือของคนมีฝีมือ

พลังของคนทำจึงมาถึงคนเสพย์

ไม่มีใครลืมงานของพวกเขา

แม้กระทั่งงานแปลกแยกแสนโดดเด่นของปิคัสโซ่

คนมีปัญหาที่มาจากคนใน น่าจะหนักหนากว่าคนที่ประสบปัญหาจากภายนอก

เพราะเรามักคาดหวังว่าคนในจะยอมรับความรักความชอบของเรา
บางคนคาดหวังว่าจะได้รับความเข้าใจ

ลูกบางคนที่สิ้นหวังอาจอยากพูดกับพ่อว่า

"ไม่ต้องเข้าใจลูกหรอก แค่รักลูกก็พอ"

อิสระเสรีในการได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก เป็นพรอันประเสริฐ

คนที่มีอาจไม่รู้ว่ามันมีค่าแค่ไหนสำหรับคนไม่มี

คนมีฝีมือถึงอย่างไรก็มีฝีมือ

ไม่มีคำพูดใด สิ่งใด หรือใครสามารถลดทอนหรือลบล้างความมีฝีมือของเขาได้

นอกจากตัวเขาเองจะละทิ้ง

ดังนั้นจึงสมควรลบล้างอคติ

ชื่นชมและสนับสนุน

*

บทความที่เกี่ยวเนื่อง "เปลี่ยนไม่ได้"

http://gantongtonglom.blogspot.com/2012/09/unchanged.html

*