2.2.56

คนมีฝีมือ / The Master


เรามักเรียกคนมีฝีมือว่าคนเก่ง
จนลืมไปว่า คนเก่งคือคนมีฝีมือ




คนมีฝีมือถึงอย่างไรก็มีฝีมือ
ไม่ว่าใครจะบอกว่างานไม่ดี ฝีมือไม่ถึง
คนมีฝีมือก็ยังคงเป็นคนเก่ง
ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ชอบเขา
ก็ไม่อาจลดทอนหรือลบล้างฝีมือของเขาได้


ผ่านชีวิตมีประสบการณ์ ยิ่งเห็นโอกาสของคนมีฝีมือถูกบั่นทอน
บางคราวถึงกับเหยียบย่ำให้ต่ำลง
และบ่อยครั้งเปรียบเสมือนปีนขึ้นไปเพื่อทำให้ตนสูงขึ้น
คนมีฝีมือหลาย ๆ คนล่าถอยไปทำอย่างอื่นเพราะไม่อยากต่อกร
เขาจึงถูกกลืนหายไปในคลื่นแห่งเวลา

บางคนยืนหยัด ไม่วางมือ ไม่ยอมแพ้
บางคนใช้เวลาไม่นานก็เห็นผลอย่างชากัล
บางคนใช้เวลานาน
บางคนนานมาก
บางคนตายไปจึงกลายเป็นบุคคลของโลกอย่างวินเซนต์ แวน โก๊ะห์
ทฤษฎีสู่ความสำเร็จที่ตนปรารถนาคือทำงานต่อไป
ไม่วางมือ มุ่งมั่นและยืนหยัด
พิสูจน์ด้วยผลงาน


ได้พบได้คุยกับเพื่อนสองคนที่เป็นคนมีฝีมือ
ต้องพบเจออุปสรรคยิบย่อยจากเรื่องน่ารำคาญจนถึงขั้นบ่อนทำลายจากเพื่อนร่วมงาน
ส่งผลต่ออารมณ์ความรู้สึกเพราะต้องทำงานร่วมกัน ต้องเจอหน้ากันทุกวัน
อาจคิดล้างมือแล้วเดินจากไป
แต่ถึงวันนี้ผลงานของเธอได้พิสูจน์ตัวตนของมันและตัวตนของเธอแล้วโดยไม่ต้องแจกแจง


อีกคนเจอระบบเสียงข้างมาก น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ
แต่เธอยังคงยืนหยัดอยู่ในโพรเจ็คท์ที่เธอเป็นผู้ก่อเกิด ที่เคยเป็นลูกน้อยของเธอ
เชื่อว่าวันหนึ่ง บทพิสูจน์จะมาถึงด้วยผลงานที่เธอตั้งใจทำอย่างจริงจังด้วยความรัก


เขียนเพราะอยากบอกคนมีฝีมือที่อาจพบเจออุปสรรคที่เกิดจากคน
อยากให้กำลังใจ อยากบอกว่าอย่าวางมือ ทำต่อไป 
ผลงานจะแสดงตัวของมันออกมาอย่างโจ่งแจ้งด้วยความชื่นชอบของผู้เสพย์
ไม่ว่าจะเป็นอาหาร สินค้า หรืองานศิลปะ
 ถึงเวลานั้นคนที่เชื่อมั่นในฝืมือจะภาคภูมิใจ
และคนที่กีดกันก็จะพ่ายไปเอง

บางครั้ง อุปสรรคไม่ได้มาจากคนนอกเท่านั้น
แต่เป็นคนในใกล้ชิด
เหมือนเช่นวินเซนต์ แวน โก๊ะห์ มีปัญหากับพ่อที่เป็นผู้เชี่ยวชาญค้าขายงานศิลปะ
ที่ไม่สนับสนุนแต่ยังขัดขวางถึงกับขุ่นเคืองและโกรธแค้น
แต่เขาก็ยังทำสิ่งที่เขารักต่อไป
วันนี้พวกเราจำชื่อและนามสกุลเขาได้ ก็เพราะโลกรักงานของเขา

วันวานเนิ่นนานก่อนเก่า เขาอาจไม่ใช่ผู้เป็นที่รักของโลก
แต่วันนี้ โลกรักเขาเพราะผลงานของเขามันฟ้อง
ป่าวร้องว่าผู้สร้างงานชิ้นนี้ สร้างมันขึ้นมาด้วยหัวใจ


สิ่งที่ทำด้วยความรัก ผ่านความคิด ผ่านสองมือของคนมีฝีมือ
พลังของคนทำจึงมาถึงคนเสพย์
ไม่มีใครลืมงานของพวกเขา
แม้กระทั่งงานแปลกแยกแสนโดดเด่นของปิคัสโซ่


คนมีปัญหาที่มาจากคนใน น่าจะหนักหนากว่าคนที่ประสบปัญหาจากภายนอก
เพราะเรามักคาดหวังว่าคนในจะยอมรับความรักความชอบของเรา
บางคนคาดหวังว่าจะได้รับความเข้าใจ
ลูกบางคนที่สิ้นหวังอาจอยากพูดกับพ่อว่า
"ไม่ต้องเข้าใจลูกหรอก แค่รักลูกก็พอ"

อิสระเสรีในการได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก เป็นพรอันประเสริฐ
คนที่มีอาจไม่รู้ว่ามันมีค่าแค่ไหนสำหรับคนไม่มี


คนมีฝีมือถึงอย่างไรก็มีฝีมือ
ไม่มีคำพูดใด สิ่งใด หรือใครสามารถลดทอนหรือลบล้างความมีฝีมือของเขาได้
นอกจากตัวเขาเองจะละทิ้ง
ดังนั้นจึงสมควรลบล้างอคติ
ชื่นชมและสนับสนุน


*

บทความที่เกี่ยวเนื่อง "เปลี่ยนไม่ได้"



*


ไม่มีความคิดเห็น:

หน้าเว็บ