 |
แพนเป็นหมาในบ้าน เกิดในบ้าน |
ในช่วงเวลาสิบปี
ถ้าเราต้องการเป็นทั้งพ่อแม่ พี่น้องและลูกหลานของชีวิตใดชีวิตหนึ่งแล้วละก็
เลี้ยงหมาสักตัว
เจ็ดปีหมาเท่ากับหนึ่งปีคน
ปีแรกเราเลี้ยงทารกหมาจนมันอายุเจ็ดขวบ
โตเร็วดีแท้
ผ่านปีที่สองจากหมาน้อยกลายเป็นหมาวัยรุ่นอายุสิบสี่
เริ่มแอบหนีไปเที่ยวข้างนอกทุกทีที่มีโอกาส
ปีที่สามเป็นหนุ่มสาวเต็มตัว อายุยี่สิบเอ็ด
หมาหนุ่มเริ่มหายตัวไปเฝ้าหมาสาว
ไม่ฟังเจ้าของชั่วคราว
ไม่ฟังเจ้าของชั่วคราว
ปีที่สี่อายุยี่สิบแปด ปีที่ห้าอายุสามสิบห้า ปีที่หกสี่สิบสอง
ปีที่เจ็ดสี่สิบเก้า
เป็นหมาวัยกลางหมา
รุ่นลุงป้าของคน
เมื่อเลี้ยงมาได้สิบปีก็อายุเจ็ดสิบ เป็นยายย่าตาปู่
แต่ถึงอย่างไรหมาก็ยังเป็นน้องหมาเพื่อนหมาของเราเสมอ
เพราะสมองของมันเจริญเต็มที่เท่าเด็กห้าขวบ
มันจึงเป็นเด็กจวบจนวาระสุดท้าย
ต้องการมีเราอยู่ใกล้ ๆ จนถึงวันนั้น
วันที่มันต้องจากเราไป
*
ที่ของแพน
*
บ้านเรามีคนเอาหมาไปปล่อยกันเยอะ
กรุงเทพเต็มไปด้วยหมาจรจัด
บ่งบอกว่าคนส่วนหนึ่งไม่รับผิดชอบ
บางคนมีปัญญาซื้อ แต่ไม่มีปัญญาเลี้ยง
เอามาเลี้ยง พออยากเลิกเลี้ยงก็เอาไปทิ้ง
เอามาเลี้ยง พออยากเลิกเลี้ยงก็เอาไปทิ้ง
หมาที่ถูกทอดทิ้งต้องเผชิญชะตากรรมโหดร้ายแสนรันทด
ถ้าได้รับความเมตตา ความรัก มันก็น่ารัก ซื่อสัตย์ เป็นเพื่อนที่ดีได้ไปจนวันตาย
เพื่อนคนหนึ่งเล่าว่า
ชายเจ้าของหมาคนหนึ่งทำร้ายหมาของเขาทุกวัน
แต่ทุกครั้งที่เขากลับมาบ้าน มันก็กระดิกหางวิ่งเข้าไปต้อนรับ
ความรักความซื่อสัตย์ของหมาไม่มีข้อแม้และเงื่อนไขต่อคนที่หยิบยื่นอาหารให้
ใครที่รักหมาและมีความรับผิดชอบไปรับหมามาเลี้ยงได้นะคะ
มีทั้งพันธุ์ไทย พันธุ์เทศ พันธุ์ทาง
ส่วนใหญ่เป็นหมามีคนเลี้ยงมาก่อน
หมาก็ต้องการบ้านที่มีความรักไม่ผิดคน
แรกเริ่ม เราอาจคิดว่าจะเป็นฝ่ายให้ความรักความอบอุ่นมัน
แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็จะรู้เองว่า
มันก็ให้ความรักความอบอุ่นเราเหมือนกัน
*
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น