แมลงปอเกาะผมเปีย Thai Orchid

Thai Orchid ภาพโดยคุณใหม่ กล้วยไม้สกุลแวนด้าที่คนเขียนเรียกว่า แมลงปอบนผมเปีย

โบว์ผูกผมสีส้มอมชมพู

ที่พันอยู่บนหางเปียของน้องสาว

เขาเห็นเป็น ... แมลงปอเกาะผมยาว

บางเรื่องราวของโบว์ส้มอมชมพู


กี่ริบบิ้นร้อยรัดมัดเส้นผม

กี่เงื่อนปมผูกสวยรวยโบว์หรู

กี่แมงปอเกาะเปียเนี่ยโฉมตรู

ขอเอากลับไปดู ... แค่คู่เดียว

ดาวถักเปียให้สองครั้งแล้ว

ขณะนั่งให้ถัก นึกถึง "แมลงปอเกาะผมเปีย"

บอกตัวเองว่าต้องเอามาเก็บไว้

แล้วทำ

วันอาทิตย์ ผูกมิตรกับครัว Sunday lunch

ซีซาร์สลัด ภาพนี้ลงให้ได้อารมณ์รับประทาน ณ กมลถ่ายรูปไว้นานแล้วค่ะ

คนเคยจากบ้านทุกคนต้องคิดถึงกับข้าวบ้านแน่นอน

เมื่อเป็นอย่างนั้น เราจึงต้องทำทานเอง

จำได้ว่าโทร.หาแม่บ่อยแค่ไหน

โทร.ขอสูตรอาหารของบ้านเรา

บางสูตรก็ขอแล้วขออีกเพราะทำออกมาแล้วไม่เหมือน

เป็นไปได้ว่าขาดรสมือแม่

ตอนนี้อยากทานอะไรก็ได้ทาน ทำไม่เป็นก็ได้ทานอยู่ดี

(ทานในที่นี้เป็นภาษาพูด มาจากคำว่ารับประทาน คำที่พ่อแม่ปู่ย่าตายายใช้พูดด้วยตั้งแต่ยังพูดไม่เป็น)

ได้ทานเพราะมีคนทำให้ ไม่มีใครทำให้ก็หาที่อร่อยๆไปรับประทาน

แต่ก็มีอาหารบางอย่างที่เครื่องเยอะ แล้วก็ไม่ทำสุก
 ต้องเลือกมือคนทำ

เพราะต้องใช้มือปอก หั่น ซอย

อาหารที่อยากทานมากวันอาทิตย์ก่อนคือ...

ขนมจีนซาวน้ำ

จัสมินเอากุ้งแห้งที่ใส่น้ำสุกเข้าไมโครเวฟแป๊บนึง เทน้ำทิ้ง
ใส่ครกตำจนฟูใส่ถ้วยไว้พูน

หั่นสับปะรดฉ่ำน้ำเป็นชิ้นเล็กๆ

ซอยกระเทียมสดเป็นชิ้นบางๆ

ซอยขิงเป็นเส้นเล็กๆ

หันมะนาวเตรียมไว้สามลูก

น้ำตาลทรายใส่ถ้วยไว้

หั่นพริกขี้หนูอวบอิ่มเพิ่งเด็ดจากต้นที่รวมหัวกับลุงจูคนสวนปลูกไว้

เตรียมขนมจีนจัดวางบนจาน

เอากระทิตั้งไฟ ใส่เกลือนิดหน่อย

ปกติต้องใส่ลูกชิ้นปลาชั้นดี เมื่อไม่มีเลยไม่ใส่

ทีนี้ก็เรียงขนมจีนลงบนจาน

ตักสับปะรดวางลงไปเยอะแยะ

โรยกระเทียมสด พริกขี้หนูหั่น

วางขิง โรยกุ้งแห้งฟู

โรยน้ำตาล

บีบมะนาว

ใส่น้ำปลา

ราดกระทิที่ไม่มัน

เวลาจะทานก็คลุก

ขนมจีนซาวน้ำ ทำเอง

ก่อนเตรียมเครื่องขนมจีนซาวน้ำ ก็หุงข้าวมันไว้ทานกับส้มตำไทยทำเอง

ข้าวมันที่ว่านี้ แม่เคยทำให้ทานกับส้มตำ แกงเขียวหวาน 

แล้วก็เนื้อเค็มฉีกฝอยโรยหอมแดงเจียวจนกรอบ

แต่ครั้งนี้ไม่ได้ทำเนื้อเค็มฝอยค่ะ
ทำน่องไก่ทอดแทน

ข้าวมันหุงกับหางกระทิ ใส่เกลือนิดหน่อย

ใส่ในโถกระเบื้องเข้าไมโครเวฟ ไฟต่ำ สามสิบนาที

หันมาทอดไก่

ตำส้มตำไทย

ทานสองคนกับเจดี

ส้มตำไทย ทำเองกับมือ

ภาพถ่ายง่ายๆไม่ได้จัดอะไรนะคะ

ถ่ายไม่ครบด้วย น่าทาน หิวเต็มที


ลงให้ได้อารมณ์คิดถึงอาหารบ้าน

สำหรับคนไกล

คนที่ชอบทานขนมจีนซาวน้ำ

และ

แจน

^ ^

นกอิสระ เขาชวาชาร์ลีและครอบครัว Free bird: Charlie and his family

นกเขาชวา / Zebra Dove: Bkk, Thailand

1.

เราเลี้ยงนกได้โดยไม่ต้องขังกรง
มีนกตัวไหนบ้างที่อยากอยู่กับเราตลอดเวลา
แล้วเราล่ะ อยู่กับนกตัวไหนได้ตลอดเวลาหรือเปล่า

ในสวนไม่ใหญ่โต จัสมีเพื่อนเป็นนกเขาเล็กปีกลาย (ปีก ลาย ไม่ใช่ ปี กลายนะคะ จัสเคยอ่านชื่อบทกวีบทหนึ่งผิด คนเขียนหัวเราะแทบแย่)

เพื่อนนกตัวแรกชื่อชาร์ลี ^^ สนิทสนมถึงกับเคยเกาะไหล่
ชาร์ลีกับจัสอยู่ด้วยกันในสวนเกือบทุกเย็น บางครั้งก็มานอนหลับบนหญ้า หันหน้ามาทางเรา ห่างออกไปหนึ่งเมตรเอง
แต่ส่วนใหญ่จะเดินไปเดินมาไม่หยุด ต้อกแต็ก ๆๆๆๆ

พอถึงฤดูแรกแห่งรัก สีฟ้าที่หน้าและที่คอก็เริ่มจัดขึ้น เหมือนไปผัดหน้าด้วยสีครามเลยค่ะ สีและลายก็เข้มขึ้น

แล้ววันหนึ่ง ชาร์ลีก็เริงรำ !!!
มันพองขนคอ  ก้มหน้าหน่อยนึง กางปีกหรา 

เดินหลุนๆไปข้างหน้าแล้วถอยหลัง เดินหน้าแล้วถอยหลัง ซ้ำๆ
ลีลาท่าทางแปลกตา ทั้งงดงามทั้งตลก เหมือนหนุ่มหล่อแต่งตัวไปงานพาร์ตี้แล้วเมา !

ทำไมชาร์ลีต้องทำหัวทิ่มด้วย เคลื่อนกายแอบมอง
โอ ชาร์ลีทำอวดสาวนก
มันทำหัวทิ่มเหมือนจะบอกว่า "โผมเมารักคับ"
^^

แล้วชาร์ลีกับสาวนกก็สร้างรังที่ต้นมะม่วงน้ำดอกไม้
มันช่วยกันเก็บกิ่งไม้เล็กจำนวนมาก ใช้ดินโคลนเป็นตัวสมาน ดุจดังช่างปูนฝีมือดี จัสเห็นลูกนกโผล่หน้าออกมาสี่ตัว

ต่อมา มันพาลูกนกมาหัดบิน มันให้ลูกเกาะที่พนักเก้าอี้กลมในสวน
ลูกนกยังประคองตัวเองไม่ได้ ตกจากพนักห้อยหัวลงขณะยังเกาะขอบกลมแน่น
มันกลับขึ้นมาอีก แต่แล้วก็ตกห้อยหัวลงไปอีก เหมือนดูเด็กฝึกกายกรรมเลย ชาร์ลีและภรรยาช่วยกันฝึกลูกๆอยู่เป็นชั่วโมง
หลังจากนั้นมันก็นำลูกบินจากคอน(ขอบพนักเก้าอี้)หนึ่งไปอีกคอนหนึ่ง เป็นภาพที่น่ารักสุดๆ
ภาพนี้บอกจัสว่า "ทรงตัวให้ได้ก่อน หัดโผ แล้วค่อยหัดบิน"

นกเขาขวาสองตัว / Two Zebra Doves

2.

ชาร์ลีฝึกลูกน้อยทั้งสี่เป็นชั่วโมงเลยค่ะ และโรงฝึกก็อยู่ใต้กระโจมสูงในสวน อุปกรณ์คือหมู่เก้าอี้
จัสไม่แน่ใจ แต่รู้ว่าชาร์ลีบอกลูกๆมันว่าจัสเป็นเพื่อนของมัน
จัสเลยมีนกเขาเล็กปีกลายเดินเล่นใกล้ๆในสวน จากหนึ่งตัวก็เป็นหกตัว
น่ารักที่สุดก็ตอนที่มันนอนซุกบนหญ้า นอนอาบแดด ^^ น่าสบาย

ต่อมามีนกเขาตัวเท่าไก่ตอน สวยมาก ตัวมันเป็นสีแทน คนสวนบอกว่า มันคือนกเขาแดง แต่นกเขาแดงก็มีสีเทาอมฟ้าด้วยนะคะ
นกเขาแดงมาเป็นคู่ค่ะ นกคู่นี้เดินสวนกันกับนกเขาเล็ก สวนกันไปสวนกันมา ทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่เห็นกัน แต่ก็รับรู้ว่ามีอีกฝ่ายอยู่
จัสรู้เพราะมันไม่เดินชนกันซะที
จัสเองทำตัวลีบเล็กอยู่บนเก้าอี้ในสวน
นกเขาแดงรับรู้ว่าจัสเป็นส่วนประกอบหนึ่งที่ไม่น่าสนใจ ^^

จัสดีใจที่เพิ่มที่ล้างจานไว้ภายนอก วันหยุดมีโอกาสล้างถ้วยจานในที่ลมโชย แสงแดดส่อง
ถ้วยชามแห้งสะอาด
ได้ลม ได้แดด แล้วยังได้ชมนกชมไม้
ทุกวันอาทิตย์ เวลาได้ล้างถ้วยจาน นกเขาเล็กรุ่นใหม่ ตัวเล็กๆจะมาป้วนเปี้ยนอยู่ข้างๆ ด้านที่ไม่มีหลังคา
จัสจะเข้าครัวไปเอาข้าวสารมาโรยให้ มันจะกินนิดหน่อยก่อน แล้วร้องเรียกนกอีกตัว
กู๊ กะ รุ๊ก กุ๊ก กู๊ อย่างนี้เลยค่ะ
อีกตัวนึงจะบินมากินด้วยกันสองตัว เดินอยู่ข้างจัสเหมือนไก่เลยค่ะ
นกเขาเล็กชอบกินข้าวสวยด้วย ตอนแรกๆจัสเลี้ยงมันด้วยข้าวสวย
มันน่ารักมาก ไม่ตะกละ อิ่มแล้วก็ไป
ที่บอกว่าไปคือย้ายไปเดินในสวนค่ะ กู้ กะ รุ็ก กุ๊ก กู๊

นกเขาเล็กปีกลายกับจัสใช้เวลาด้วยกันบ่อยๆ ความสบายใจเล็กๆน้อยๆรักษาความอ่อนโยนของจิตใจไว้
ความสบายใจเกิดขึ้นได้ง่ายๆ เรียกว่าความสุขก็ไม่ผิด
ความสุขเรียบง่ายไม่ฉูดฉาดที่มาถึงเสมอในช่วงเวลาที่ลงตัว
ความสุขจากความสบายใจ
สบายใจพอที่จะทำสิ่งที่ทำให้เป็นสุข
ความสุข เติบโต และ งอกเงย จากความสบายใจ






ดีใจที่ได้เขียนเล่าถึง"นกอิสระ ชาร์ลี และ ครอบครัว"
ซึ่งไม่น่าจบในคราเดียว

^^
หวังว่านกจะทำให้ยิ้มเหมือนที่มันทำให้จัสยิ้มนะคะ


*