"เราอาจให้โดยไม่รัก แต่เราไม่อาจรักโดยไม่ให้"
"We can give without loving but we cannot love without giving."
(Victor Hugo, Les Miserables)
 |
| ของขวัญของเจดี |
เทศกาลแห่งการให้เพิ่งผ้านพ้น
ของขวัญห่อกระดาษผูกโบว์สวย
และของขวัญที่ไม่ได้ห่อและไม่ได้ผูกโบว์
เราไม่อาจตีราคาว่าแบบไหนสูงแบบไหนต่ำกว่ากัน
ขึ้นอยู่กับคุณค่าทางจิตใจว่าสิ่งใดทำให้เราเป็นสุข
 |
| กำไลข้อมือของเก่าในครอบครัว ได้มาใส่ติดข้อมือไม่ยอมถอด |
การเปิดห่อของขวัญให้ความตื่นเต้นระดับหนึ่ง
การได้เห็นหน้าบุคคลที่เรารักให้ความตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ได้
เราโอบกอด เราล้อเลียน พูดคุยอย่างไร้สาระหรือมีสาระ
บทสนทนาที่อาจจดจำได้ตลอดไป
ทุกสิ่งนี้ทำให้เราเป็นสุข
ของขวัญแห่งชีวิต
 |
| นาฬิกาเคยสวมติดข้อมือสุภาพสตรีที่รักผู้ล่วงลับ |
สองปีที่ผ่านไป มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ทำให้ต้องหยุดคิดก่อนซื้อหาของขวัญให้ใคร
เพราะตัวเองไม่ได้คิดถึงราคาของที่ให้และได้รับ นอกจากคุณค่าทางจิตใจ
บางทีของที่เราให้เพราะอยากให้อาจทำให้คนรับรู้สึกว่าเป็นหนี้ที่ต้องชดใช้
ความรู้สึกนี้เป็นมุมกลับกับการให้
ไม่มีคนให้อย่างบริสุทธิ์ใจคนไหนปราถนาจะสร้างภาระหนักอึ้งให้กับคนรับ
จดจำไว้เตือนตัวเอง อย่าสร้างภาระให้ใครด้วยของขวัญ
 |
| นิตยสารบ้านของขวัญแจน |
แต่ก็นั่นแหละ ใครจะเป็นใครไปได้นอกจากเป็นตัวเอง
หากเราต้องใคร่ครวญพินิจพิจารณาก่อนจะให้ของขวัญใคร
เสน่ห์และความสุขจากการให้ก็ไม่หลงเหลือ
ดังนั้น ฉันจึงให้สิ่งที่ฉันอยากให้กับคนที่อยากให้ต่อไป
 |
| หนังสือน่าอ่านสิบเล่ม ทำบุญร่วมขัน ไว้เป็นของขวัญปีใหม่ |
ไม่ใช่ของขวัญหรอกที่เป็นปัญหา
แต่ขึ้นอยู่กับคนรับต่างหาก
ความคิดเรื่องหักลบกลบหนี้เป็นเรื่องน่าเศร้า
ในสังคมปัจจุบัน การตอบแทนเป็นเรื่องธรรมดา
แต่การตอบแทนควรให้คุณค่าทางจิตใจ
ดังนั้น ต้นหญ้าต้นหนึ่งหรือการ์ดทำเองจึงมีความหมายให้จดจำด้วยเรื่องเล่า
ของขวัญที่ผ่านกระบวนการทางความคิดและลงมือทำ
 |
| จากสุภาพสตรีผู้ป็นที่รักผู้ล่วงลับ ตัวละครเอกเรื่องสั้น "แสงแดดในห้องใต้หลังคา" |
|
ของขวัญจากฉันอาจห่อด้วยกระดาษผูกโบว์สวย ๆ
ของขวัญของฉันอาจไม่ได้ห่อ
ฉันให้เพราะอยากให้
ความจริงเป็นเช่นนี้
"เราอาจให้โดยไม่รัก แต่เราไม่อาจรักโดยไม่ให้"
*
